Een ontmoeting vol energie en Westlandse humor
Wanneer je met Sander van Scheijndel en Barry Disselkoen aan tafel zit, weet je één ding zeker: het wordt geen saai gesprek. De grappen vliegen over en weer, maar daarachter schuilt een oprecht verhaal over vriendschap, betrokkenheid en hun bijzondere bijdrage aan Team Westland. In dit interview vertellen ze hoe ze bij de stichting betrokken raakten, wat de tocht naar de Franse bergen voor hen betekent en hoe hun populaire vlogreeks Tourmales is ontstaan met een flinke dosis Westlandse nuchterheid én humor.
Wie zijn Sander en Barry?
Sander van Schijndel woont in Monster en is eigenaar van een wielrenwinkel. Fietsen is zijn dagelijkse werk, maar ook zijn passie. Zijn betrokkenheid bij Team Westland heeft een persoonlijke lading. Zijn vrouw kreeg borstkanker, en hoewel het nu redelijk goed gaat, was het een heftige periode. “Vandaar dus,” zegt hij eenvoudig. Zijn verhaal laat meteen zien waarom Team Westland zoveel méér is dan alleen een fietstocht.
Barry Diskoen komt uit ‘s-Gravenzande en woont daar al zijn hele leven. Hij volgde Team Westland al jaren, maar kwam er uiteindelijk bij via een sponsor die graag anoniem wilde blijven. “Een goed doel,” aldus Barry. Tijdens een bijeenkomst kwam hij oude bekenden tegen die hem aanspoorden mee te doen. Dat duurde nog even, maar uiteindelijk hakte hij de knoop door. “Zolang ze me niet van m’n fiets trekken en ik het kan volhouden, ga ik mee,” zegt hij vastberaden.
De geboorte van een vlogidee: de Tourmales
Team Westland-vlogs, de Tourmales. “De WOS maakt natuurlijk prachtige reportages vanuit Frankrijk,” vertelt Sander. “Maar dat zijn vaak heftige, emotionele verhalen. We wilden ook een andere kant laten zien.” Het idee ontstond twee jaar geleden: twee wat oudere mannen die besluiten een luchtige vlog te maken, geïnspireerd op de talloze jongerenvlogs op YouTube. Niet om de zwaarte van de week te ontkennen, maar juist om het hele plaatje te laten zien — ook de momenten van plezier en saamhorigheid.
Barry vult aan: “We zijn ons echt bewust dat we dit doen voor iets heel ernstigs. Maar het is ook een week met een lach én een traan. En daar willen wij aan bijdragen.”
Wat de tocht écht betekent
Voor beide mannen is de week in de Franse bergen jaarlijks een moment van bezinning én verbinding. “Het is elke keer weer bijzonder,” zegt Sander. “Je staat weer even met beide benen op de grond. Je beseft dat het leven niet vanzelfsprekend is.”
Barry herkent dat gevoel: “Als je aan komt rijden, bij die rotonde met al die vlaggen, dan gaat er een knop om. Je ziet oude bekenden, herleeft herinneringen. En ja, het klinkt misschien gek, maar ik haal er energie uit voor een heel jaar.”
De emotionele impact is groot, zeker als er wordt gedacht aan degenen die er niet meer bij zijn. “Dan denk je: waar maak ik me eigenlijk druk om? En dat maakt dat ik blijf gaan,” zegt Barry.
De kracht van humor in een zware week
Sander en Barry zijn het erover eens: humor is onmisbaar. “Zelfs in de grootste ellende moet je kunnen lachen,” zegt Sander. “Tijdens de ziekte van mijn vrouw maakten we soms ook harde grappen, natuurlijk altijd met respect. Dat helpt je relativeren.”
Barry beaamt dat: “Wij zijn nou eenmaal van de gekke grappen, harde grappen, een beetje dom doen. Maar altijd met respect voor iedereen. We voelen elkaar ook feilloos aan, een half woord is genoeg.”
De filmpjes die ze maken zitten vol zelfspot en luchtigheid. “We slikken heus weleens een woord in, maar over het algemeen zeggen we gewoon wat we denken,” zegt Barry. “En dat moet ook, anders wordt het alleen maar ellende en tranen.”
Vrijwilligers en deelnemers: één familie
Naast het fietsen en vloggen, benadrukken de mannen ook hoe bijzonder de groep vrijwilligers is die elk jaar meereist. “Dit jaar ga ik mee als deelnemer,” vertelt Barry, “maar ik heb net zoveel plezier en betekenis gehaald uit de keren dat ik tussen de wielrenners in de wagen zat. Je ziet mensen worstelen, maar ook opbloeien.”
Sander vult aan: “Het is zo mooi om te zien hoeveel mensen zich inzetten. Dat raakt echt.”
Een Westlandse wijsheid in steen
Tijdens het gesprek krijgen ze een steen in handen met daarop de tekst: “Je hoeft geen geluk te hebben als je maar geen pech hebt.” Barry noemt het “een echte Westlandse spreuk.” Hij legt uit: “Je kunt alles hebben een mooi huis, een dikke bankrekening, maar als de arts zegt: ‘Geniet van de komende drie maanden,’ dan heb je gewoon pech. En dan maakt al dat andere niets meer uit.”
Laagdrempelig, luchtig en vol herkenning
In het laatste deel van het interview vertellen Sander en Barry meer over de boodschap die ze met Tourmales willen uitdragen. “We proberen het luchtig te houden,” zegt Barry. “En we willen de drempel vooral laag maken voor mensen die nog niet veel fiets-ervaring hebben.” Hoewel wandelen ook een optie is binnen Team Westland, ligt bij Tourmales de nadruk echt op het fietsen.
Sander vult aan dat ze daarom elk jaar een speciale informatieavond organiseren. “We nodigen de nieuwkomers uit en geven uitleg over van alles: materiaal, kleding, training… gewoon zodat iedereen zich thuis voelt.” Het idee is dat niemand zich bezwaard hoeft te voelen om zich aan te sluiten. En dat werkt, de insteek is open, warm en uitnodigend.
Humor en emotie gaan hand in hand
Hoewel de reis naar de Tourmalet zwaar en emotioneel kan zijn, proberen Sander en Barry bewust de humor erin te houden. Barry: “Je moet ook kunnen lachen. Natuurlijk is het soms heftig en moet je even slikken, maar een dag niet gelachen is een dag niet geleefd.”
Sander is het daarmee eens. “Het is ook niet gek dat het verdrietig is,” zegt hij, “maar het is ook niet gek dat je daar lacht. Juist in dat contrast zit de kracht van Tourmales.” Deelnemers vinden herkenning bij elkaar, delen hun verhalen, maar vinden ook troost en plezier. Het is die balans die deze reis zo bijzonder maakt.
De opmars van Tourmales op social media
Aan het einde van het gesprek vertellen de mannen met een glimlach over de groeiende online aandacht. In het begin deelden ze hun content via persoonlijke accounts, maar inmiddels hebben ze een eigen Instagramaccount opgezet. “Dat begint aardig te lopen,” zegt Barry. “Mensen weten ons steeds beter te vinden.”
Sander grapt dat ze zelfs aanvragen krijgen van anderen: “Dan krijg je ineens een berichtje van: wil je een keer bij ons langskomen of iets opnemen?” Hoewel ze het allemaal met een knipoog bekijken, is het duidelijk dat Tourmales iets losmaakt bij mensen.
Vriendschap als basis
Wat het initiatief zo puur maakt, is dat het voortkomt uit oprechte vriendschap. “We zien het eigenlijk gewoon als hobby,” zegt Barry. “Gewoon als vrienden samen iets doen. En toevallig wordt het gefilmd.” Als ze aan tafel zouden zitten zonder camera, zouden de gesprekken precies hetzelfde zijn.
Met die bescheidenheid en echtheid raken Sander en Barry de kern van Tourmales. Geen grote ego’s of commerciële bedoelingen, maar gewoon: doen wat goed voelt, iets betekenen voor anderen, en onderweg ook lol maken.
Wil je op de hoogte blijven van de avonturen van Sander, Barry en de rest van Tourmales? Volg ze op Instagram en ontdek zelf waarom ze zoveel mensen weten te raken.
