Mirjam Elkhuizen

Mijn naam is Mirjam Elkhuizen
Als iemand vraagt om een motivatie te geven om mee te gaan naar de Tourmalet met Team Westland, dan denk ik dat ik dat niet kan. Als ik er over nadenk heeft iedereen er wel eens mee te maken (gehad).
En ja, dat is toch ook zeker zo bij mij het geval.
9 jaar geleden is mijn broer Arthur Zwinkels overleden aan die vervelende k*t ziekte. Hij kreeg een hersentumor in een gezond lichaam, niet in de familie, nooit gedronken en nooit gerookt. Het overkwam hem ‘gewoon’.
Een ziekte waar een persoon heel erg door veranderd en erg naar is om te zien en mee te maken voor de omstanders. Ook omdat het vooral een lang ziekteproces is waar je met z’n allen in zit. Na deze tijd zijn we met het hele gezin wel veel krachtiger geworden wat erg mooi is.
In 2025 willen we dan eindelijk eens met het héle gezin samen de berg op, omdat in dat jaar Arthur 10 jaar niet meer onder ons is. Hoe ik het ga doen weet ik nog niet, maar de drijf en de kracht is er zeker!
Met mijn zus Annet en rest van het gezin. En daarbij zijn onze ouders Wim en Agnes Zwinkels erbij om iedereen te steunen en vooral samen te zijn waar we veel kracht met elkaar uithalen.
Eén keer samen naar boven is mijn mooiste droom!
Nu ga ik in het speciaal nóg voor iemand anders naar boven.
Bij mijn zwager (broer van mijn man) is deze ziekte ook geconstateerd. Hij draagt sinds 2 jaar 2 hersentumoren bij zich.
Hoe verzin je het, hoe kan het, het lijkt wel een hele enge film? Alles van mijn broer ging weer opnieuw spelen toen het ontdekt werd bij mijn zwager.
Tuurlijk denk je altijd nog aan je dierbaren die er niet meer zijn, maar nu juist weer extra omdat ik het weer hetzelfde opnieuw herbeleef. Na een ziekteproces van 2 jaar met 2 hersentumoren, heftige operaties, zware bestralingen en chemo’s, vele onderzoeken, pijn, ligt hij nu in het hospice. Héél mooi waar iemand zijn laatste reis kan maken! Genoeg redenen om die stomme rot berg met elkaar op te gaan in juni❤️